ელისაბედ, ელისაბედ,
ახალს, შენგან ვიგებთ ამბებს,
არ იღლები, არ ჩერდები,
ლაპარაკობ დღე და ღამე.
სხვების ნაცვლად ყველა კითხვას
შენ პასუხობ, სხაპასხუპობ,
სკოლიდანაც გვირეკავენ,
"იქნებ ბავშვი გააჩუმოთ".
გვსაყვედურობ დღეში ათჯერ:
"არ გიყვარვართ, ხმას არა მცემთ",
რაღა გითხრათ, ქალბატონო,
არაქათი გაგვაცალე!
ამასწინათ ნაჩუქარი
თუთიყუშიც დაამუნჯე,
სიტყვის თქმა რომ დააპირა,
დაასწარი, გააბრუე.
ახლაც ზის და დაქანცული
შენგან ისმენს ქვეყნის ამბებს,
ძლივსღა ამბობს: "ლაპრაკი
დამაცადე, ელისაბედ!"
მე კი მაინც უნდა გითხრა:
თუ დაგვღალე, დიდი რამე!
დიდხანს, დიდხანს იჟღურტულე,
ელისაბედ, ელისაბედ...
ლელა ცუცქირიძე
ლელა ცუცქირიძე
No comments:
Post a Comment